Czerwona porzeczka

Czerwona porzeczka jest krzewem z rodziny skalnicowatych. Posiada wiele właściwości leczniczych, jest moczopędna, oczyszczająca, odświeżająca, przeczyszczająca, hamująca krwawienia, wzmacniająca, pobudza także łaknienie.

Czerwona porzeczka zawiera między innymi garbniki powodujące, że wino z niej ładnie klaruje się i dobrze przechowuje, utrzymując w całości witaminę C i witaminę P oraz kwasy organiczne. Jej owoce jadane są na surowo, w przetworach takich jak konfitury, dżemy, soki, wina. Świeże i suszone liście porzeczki zawierają fitocydy. Są one doskonałą przyprawą dodawaną do solonej i kwaśnej kapusty, ogórków, pomidorów, jabłek w zalewie i konserwowanych owoców.

Owoce czerwonej porzeczki zawierają też sporo miedzi, która również ma znaczenie w procesach krwiotwórczych. Niedobór miedzi wywołuje niedokrwistość u dzieci i kobiet w ciąży. Magnez i witaminy A i C zawarte w porzeczkach są odtrutką na zatrucia metalami ciężkimi obecnymi w atmosferze z powodu zatrucia powietrza spalinami samochodowymi. Do celów leczniczych służą również liście. Odwar z liści i pączków czerwonej porzeczki jest lekiem na gościec, puchlinę wodną, skazę limfatyczną i krwotoki oraz jest środkiem napotnym.

Z biopierwiastków zawartych w czerwonych porzeczkach należy zwrócić uwagę na żelazo, które jest dwuwartościowe, a więc łatwo przyswajalne. Żelazo wchodzi w skład hemoglobiny i enzymów oddechowych komórek i jest zalecane przy niedokrwistości.